ဓနုရိုးရာ စကားထာ

မင်းသုဝဏ်

(ဇွန် ၂၉ ရက်မှအဆက်)

ဗက်ဗီလုံးက ရှေးဟောင်းစကားထာတစ်ရပ်မှာ ဤသို့ ဖြစ်ပါသည်။

ကလေးမရှိဘဲ ဝမ်းဗိုက်ကြီး၊

မစားဘဲနှင့် ဝလို့ဖီး၊

(အဖြေမှာ မိုးတိမ်) တဲ့။

ရှေးဟောင်း ဂရိယဉ်ကျေးမှုခေတ်က စကားထာတို့သည်လည်း ထင်ရှားပါသည်။ အင်္ဂလိပ်အဘိဓာန်တို့တွင် (အက်ဒီးပတ်စ်)ဆိုသော ပုဒ်ကို ရှာကြည့်ပါ။

စကားထာဖြေသူဟု တွေ့ရပါလိမ့်မည်။ အမှန်အားဖြင့်ကား အက်ဒီး ပတ်စ်သည် ရှေးဟောင်း ဂရိနိတ်သမိုင်းပုံပြင်တွင် ထင်ရှားသူတစ်ဦး ဖြစ်ပါသည်။ သူသည် မသိသဖြင့် ဖခင်ကို သတ်မိသည်။ မိခင်ကို ပြစ်မှားမိ သည်။ ထိုမကောင်းမှုတို့ကြောင့် သူ့မျက်စိတို့ကို သူထိုးဖောက်ပြီးလျှင် တစ်ကျွန်းတစ်နိုင်ငံသို့ ထွက်သွားသည်။ သူကောင်းစားစဉ်က (စဖင့်) ခေါ်သော မိန်းမဦးခေါင်းနှင့် ခြင်္သေ့ကိုယ်ရှိသည့် သတ္တဝါမကြီးက သီဗမြို့သားတို့အား စကားထာဝှက်သည်။ မဖြေနိုင်သူတို့ကို သတ်ပစ် သည်။ အက်ဒီးပတ်စ်၏အလှည့်သို့ ရောက်သောအခါ ဖြေနိုင်သဖြင့် ထိုသတ္တဝါမသည် မိမိထိုင်နေရာ ကျောက်ဆောင်ထက်မှခုန်ချ၍ သေလိုက် သည်။ အက်ဒီးပတ်စ်ဖြေရသော စကားထာမှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်။

မနက်ခင်းမှာ လေးချောင်းသွား၊

နေ့ချိန်ရောက်တော့ နှစ်ချောင်းသွား၊

ညနေချိန်မှာ သုံးချောင်းသွား၊

ဘာဆိုသည်ကို ဖြေပါလား- တဲ့။

အဖြေကတော့ လူပါ။ ကလေးဘဝမှာ လူသည် လေးဖက်သွားသည်။ ကြီးသောအခါ ခြေနှစ်ချောင်းနှင့် သွားသည်၊ အိုသောအခါ တောင်ဝှေး ထောက်၍ သုံးချောင်းသွားသည်။ ဤစကားထာကို အက်ဒီးပတ်စ် ဖြေနိုင်၍ အသက်ချမ်းသာရာရသည်။ ထို့ကြောင့် အင်္ဂလိပ်စကားတွင် အက်ဒီးပတ်စ်ဆိုလျှင် စကားထာဖြေနိုင်သူဟု အနက်ပွားလာတော့သည်။ ဤစကားထာသည် ကမ္ဘာအရပ်ရပ်သို့ ပြန့်ပွားလေရာ သူ့ပစ္စည်း ယောင်ယောင် ငါ့ပစ္စည်းယောင်ယောင်ဘဝသို့ ရောက်ရှိလေပြီ။

ဘီစီ ၈၅၀ ခန့်က ဂရိနိုင်ငံတွင် ဟိုးမားခေါ်သော မဟာကဝိကြီး ပေါ်ထွန်းခဲ့သည်။ ဤစာဆိုကြီးသည် ထင်ရှားကျော်ကြားသော အက်လယက်နှင့် အော့ဒီဆီ ခေါ် အက်ပစ်မဟာကဗျာကြီးများကို နှုတ်တိုက်ဖွဲ့ဆို သွားသော ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးဖြစ်ပါသည်။ ယင်းပုဂ္ဂိုလ်ကြီး၏ စကားထာတစ်ပုဒ်မှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်ပါသည်။

ဖမ်းလို့မိလျှင် လွှတ်ပစ်တယ်

မမိလျှင်လည်း သိမ်းထားတယ်။

သိလျှင် ဖြေပါကွယ် - တဲ့။

(အဖြေမှာ သန်းဖြစ်ပါသည်။)

တခြား အနောက်တိုင်းစကားထာအချို့ကို ဖော်ပြပါဦးမည်။

ပတ္တာမရှိ၊ သော့မရှိ

အဖုံးလည်းနတ္ထိ။

အတွင်းမှာတော့ တအီအီ

ရွှေတွေ ဝင်းလို့မှည့် - တဲ့။

(အဖြေမှာ ကြက်ဥ၊ ငှက်ဥဖြစ်ပါသည်။)

အနောက်တိုင်းတွင် စကားထာများ ထွန်းကားသလို အရှေ့တိုင်းတွင် လည်း ထွန်းကားခဲ့ပါသည်။ ငါးရာ့ငါးဆယ်နိပါတ်လာ ဇာတ်များတွင် ပဉှာဟူသော အမေးများရှိပါသည်။ မြန်မာလိုပြန်သောအခါ သက္ကတ စကားဖြင့် ပြဿနာဟု ပြန်ကြပါသည်။ သက္ကတစကားလုံး ပြဿနာ ဒုတိကို မြန်မာသက်သက်နှင့် ပြန်ရပါလျှင် စကားထာပင်ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။ မဟော်သဓာဇာတ်တော်ကြီးတွင် ဤပြဿနာများကို တွေ့နိုင်ပါသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ဤအမေးမျိုးကို ပဟေဠိဟုလည်း ခေါ်ကြပြန်ပါသည်။

(ဆက်လက်ဖော်ပြပါမည်)